Saturday, February 28, 2009

you scare me, i scare myself too.

sometimes the people that surround me scare me.
it's the way they remain focused almost all the time,
how ambitious they are,
borned winners who have never fallen from grace,
not knowing what REAL failure smells or feel like.
intimidating, yes that's what they are. =p
and,
i once had a telephone conversation with my friend;
"hai!!"
"hai2~~ eh, u dah dapat ur result right?"
"haaa.. dah2!"
"ok x???"
"ok, ok! dapat 8!"
"er.. 8 tu bagus ke x?"
"um... out of 9. ok kot!"
"ciss!!! ok gile kot!!!! cool!! gile lah!"
"haha.. x la.. ade yang dpt 8.5! tu lagi gile!"
"habes tu kau nak dapat 9 laa?" (annoyed)
see?
a normal peopple would have said 8 out of 9 is good right???
only un-normal people would say, "cissss, aq dapat 8 je out of 9?????
knape bukan full marks????"
serabut, serabut....
i was reminded of what mr. al said in class:
"strive only for the best! what distinguish you from other people is that others would be grateful if they at least only passed the paper.
but u guys, noooo.... you get 99% and you would be questioning the lecturer for the other 1%. Asking, 'why didn't i get 100%????'"
now, hearing that in the lecture hall was hilarious.
i was never one to question what i get in exams.
if i get high marks, i'd be saying,
"cool! i've worked my ass off for this!"
"alhamdulillah..."
if the marks are not so good,
"damn! stupid stupid stupid~!!! idiot!! mangkuk hayun!"
"sape suruh x study???! amek ubatttt...... padan muke sendiri. "
*menghantuk kepale di meja*
now, being here i see something most unlike anything i have ever seen.
x sangke ape yang mr al ckap mmg btul.
surprise, surprise....!
but..
sometimes i get like that too.
sometimes,
i have high expectations on things...
and things didnt turn out to be what we want.. but by normal standard, it's not that bad!
bukan nak bersyukur... kan?
teruknye! istighfar~
looking on the bright side though,
i think this trait brought us all here.
we could never settle for anything less.
that's why we strive only for the best!
ambition ammunition!
tapi...
berpade2 jugak la..
jgn lupe untuk sentiase kembali pade-NYA.
kite kan, cume hambanya yang lemah.
kite bergantung padanye.
kite meminta pertolongan padenye.
dan ape yg kite dapat kan rezeki yang diberi olehnye? kan??
okay peeps!
study hard and smart k!
=)


Sunday, February 22, 2009

here's hoping.

i hope i can cope well with Ausmat year!

To my fellow friends, let's put our best performance this year!

God's willing, we will and CAn achieve what we want. =)

Let's help each other out. What are friends for? Ausmat lasts only a year. Let's make the most of it.~

so people!! let's GANBATE!!!!! (work hard)


€(^v^)p

Tuesday, February 17, 2009

aq dan dia.

ini satu coretan hati....

tentang aq dan dia.

kali pertama ku bertembung dengannya,

aq tidak mempunyai ape2 perasaan terhadapnye.

tidak pernah sekali pun aq melihat dy dengan perasaan minat.

aq menganggap dy sesuatu yang biasa, tanpa tarikan yang WOW.

tapi...

satu hari.....

takdir telah menentukan dy untuk sentiasa berada di sisiku,

di sekolah,

di dalam kelas,

dan juge di rumah.

aq berase rimas!!!!

"jgn ganggu hidup aq lagi laaa!"

tapi, dy hanye memandang aq dan berkate,

"aq akan sentiasa menunggu kau."

dan dy berpegang pade janjinye sehingga hari ni....

dy masih lagi menunngu aq.

dan perasaan benci aq semakin bertambah.

kerane aq tidak pernah menyukai dy.

aq dan dy tidak serasi.

kenape dy x faham2???

tapi, dy pule berkate pade aq,

"aq memahami kau, kau yang tidak memahami aq!"

.....................

lalu aq tunduk.

dan aq berkate,

"ape yang boleh aq lakukan untuk memahami kau??"

dan dy berkate,

"kau hanya perlu menerima aq."

kemudian.....

aq mengangguk.

lalu aq berkate,




"baek lah, mathematics. aq menerima kau.
aq berjanji x akan meninggalkan kau lagi.
aq akan sentiasa berada bersame kau.
sampailah aq memahami kau secare menyeluruh."
dan..
"jangan buat aq menangis lagi, ok?"
=)

Sunday, February 15, 2009

perkapalan di OU?

SABTU - 14/2
perkapalan yang sgt laa byk boleh di-observe pada hari tersebut...
=____=
pade hari nii la korang nak nampak
para perempuan memegang jambak2 ros (plastik atau yang ori)
dan pada hari nii laa
korang juge akan nampak SANGAT ramai orang
yang memakai baju yang same. *wink*
soalan cepu emas:
"ape yang akan korang fikirkan kalau korang nampak 2 orang lelaki
yang memakai baju yang btul2 identical pada hari tersebut
dan memegang tangan????"
0__________0
*tidaaaaaaaaaaakkkkkk~~ no gay actions!! please!!!*
*mate bengkak kerana sight pollution melampau*
tapi....
ade jugak sight yang agak comel dan sweet~
melihat
pasangan yang dah tua berjalan berpegangan tangan same~
*waah~*
kagum~
(quite hard to see old people showing affections to one another)
the conclusion is:
tak perlu laa keluar di 14/2
unless ade meeting2 tertentu...
kalaw x,
bazir mase je..
cinema pun penuh
restaurant pun same
dan....
maksiat mate juge bertambah~ hihi~ =p

Friday, February 13, 2009

PENAT

weekends...

weekends............

nga~~~~~~~


aq sgt penat minggu ni!!!

kepenatan

mental

fizikal

emosi

dan

rohani

~~~~~~~~~~~~~~~


dokumentari+interview+homework+econs+matrix transformation+chem+test



sye sangaaaaat suke!!!!


Monday, February 9, 2009

saye....

saye... bername nadhirah 'afiah binti ahmad hisham.

tetapi saye lebih suke dipanggil nad.

sebabnye ialah, orang selalu tersalah anggap bhawe name saye NADIAH.

Nadiah ialah kakak saye. Mak saye sendiri yang menamakan saye Nadhirah juge kekadang tersasul sampai la terpanggil saye Nadiah. (adoiii...mak sendiri tuu..)

saye ialah anak yang ke-3 daripade 4 orang adek beradek.

korang penah x rase yang hidup korang nii penuh dengan peluang yang diberikan kepade korang??

x tau laa, tapi saye rase saye sorang yg bertuah sebab semenjak kecik sampai laa da besar panjang ni, BANYAK gileeee peluang yang telah dicampakkan dalam hidup saye.

ntah laa, sye x mintak pon bende2 ni semua ntuk datang, ade jugak peluang tu yang sye kene usahekan, BARU laa dapat. (itu pun dgn izin Allah...)

dan semuanya ialah peluang yang telah membentuk siape saye hari ni....


CONTOH,

mase umur 7 tahun, saye berdarjah satu.
time tu jugak, ade singing competition kat sekolah.
cikgu pun audition laa sekor2 budak.
kami pun, dah name budak 7 tahun!! ikut je laaaaa~
audition punye audition,
tup-tup, sye pulak telah terpilih....

~DIA-FAUZIAH LATIF~
ok laa.. dpat laa emas...
jadi, tahun2 yang seterusnye, masuk lagi...
cikgu jugak yang pilih...
lagu dangdut plak.... aiseyhhh!!!! "MAS IDAYU????"
adoiii... layannnnnnn~
Senggol senggolan pun SENGGOL laaaa~
(perlu diingatkan, sekolah saye semua perempuan. lagipun mase tu mase kecik2 kan..?? so, xde laa ape2 isu sangat...)
tapi, last2 mase darjah 3 laa sye masuk buat kali terakhir.
kalah kot! lagu Siti Nurhaliza memang laa power... susah nak bawak la. maap~
tapi mase darjah 3 ni jugak laa, sye dipilih ntuk masuk Gimrama/gimnastik.
tau????
ala... yang kalau Olimpik tu, orang dy semua pakai riben, atau gelung hula, atau bola getah, atau tali tuu...
YE, yang baju seksi gile tuuu...
(sekali lagi perlu diingatkan, sekolah saye semua perempuan, contestant semua perempuan, judges semua perempuan. lagipun mase tu, rules kat sekolah AGAK lenient. x strict sgt. bayangkan laa, mase tu, seluar sukan PUN yang pendek paras HOT PANTS tu)
ntah camne ntah boleyh terpilih?
cikgu tengah carik yang berminat nak masuk,
sye cume duduk dengan ekspresi seorang yang penuh dengan kesucian budak berumor 9 tahun,
tau2 je, cikgu tu tunjuk pen kat muke saye dan berkate "HA, yang ni boleh laa.."
(oh ye, cikgu yang same ni telah pilih saye ke singing competition tu. x tau laa mase dy pilih ni, dy ingat ke x muke saye)
saye cume mendapat silver medal je ntuk gimnastik competition ni.
SMK Convent menang lagii..... (sekolah ni rival sejati sekolah kami)
tapi yang memang saye ingat sampai sekarang,
mase rehearsal dan latihan memang BEST!!!
pukul 3 petang lepas rehat je, x payah masuk kelas...
salin baju PJ, pastu pegi sekolah menengah SIGS (jugak) yg bersebelahan dgn s.r.k SIGS.
kat situ laa saye dan rakan2 yang laen telah berlatih sampai waktu abis sekolah (kul 6.20pm).
mase latihan tu, memang laa rase malu sgt2.
senior2 sume pkai seluar tights yang pendek2 sgt2 ala2 hot pants tu dan berlatih dengan kitorang.
saye yang maseh kecik mase tu pun, memang x berani laa oiii nak pakai macam tu. pakai seluar renang yang panjang tu dah, abes cite.
tapi, setahun tu je la saye dan rakan2 masuk.
sebab bile saye masuk je darjah 4, sistem dah laen cket. dah strict.
seluar sukan pendek tukar yang panjang.
baju sukan lengan pendek tukar yang panjang.
dan kami budak2 sekolah semua dah digalakkan memakai tudung biarpun mase sukan.
bagus laa... saye suke.
ayah saye jugak dah x bagi masuk dah bende2 macam singing competition, gimrama ni.
tapi peluang yang diberikan tetap tak berakhir di sini.
saye pernah TERPAKSE memakai ala2 pakain gypsy sambil berjalan2 sambil memegang bakul yang penuh dengan bunga dengan gembiranya di atas sebuah pentas di kompleks Angsana.... (shopping kompleks laa...)
bile fikir balek... MALU seyh.
mengapakah???????
ni semua, disebabkan ade pertandingan costume yang direka sendiri mase tu.
jadi, pakaian yang dipakai oleh saye ketika tu,
cumalah gabungan antara beberape helai kain dan selendang serta t-shirt.
(untuk gambaran yang lebih baek, kain yang dililit atas kepale saye mse tu sebijik macam gambar cover Waris Dirie,Deset flower tu.)
haih... tah pape???
tu cerita mase kat sekolah rendah.
kat sekolah menegah... um....
pernah sekali tu, kawan mintak tolong saye jadik 'model' dy untuk pertandingan busana muslimah...
ok, laa, no hal...
janji ko mekap aq cun2~
namun, dah tentu laa x.
klaw x reti mekapkan orang tu, jangan laa buat!!! sengal!!!!!
ko KANDAS sebagai seorang mak andam! baek ko jgn apply borang cita2 spm ko 'MAK ANDAM'. lari pengantin laki2 nnt, ko tanggung~~
senang kate, muke sye yang telah di-blusher-kan mase tu,
sangat laa OREN.
YE,
OREN.
saye berjanji, pade ketika itu,
seorang mak nyah akan kelihatan lebih cantik dan menarik jika dibandingkan dengan muke saye.
(>.<)
lepas tu...
kat sekolah menengah.
saye masuk sampai 4 kelab/persatuan. (caklempong, koir,interact, dan english language society ELS.) *gile kuasekah sye???*
setiap kali perjumpaan, mesti berlari2 dan berulang alik ke tingkat atas dan bawah..... penat dowh!
tapi,
pengalaman yang saye memang x boleh, x BOLEH lupe...
mase debate tingkatan 4 dan 5.
saye x memilih ntuk masuk, tapi kawan saye telah menarik saye secare paksaan. haha...
tapi, ntah la. saye suke mengambil risiko. mase tu, saye cume pk,
bestnye, kalaw sye mengambil risiko ni dan sye menang. =)
mase tu, memang,
TEKANAN JIWA+TEKANAN MENTAL+TEKANAN PERASAAN
bayangkan, esoknye ade test, tapi ktrang dok berbincang pasal topik debate lagi...
lepas sekolah, pukul 2, stay sampai pukul 4 lebih, berbincang lagi...
balek rumah, terus bukak komputer,
carik maklumat,stay sampai pukul 3 pagi tulis points....
bile nak tido pulak,
memang jangan harap laa..
penat, tu memang tahap maksima,
tapi kerisauan dan tekanan dan kecuakan melanda diri ketika mahu melelapkan mata.........
saye rase, ketika itu,
memang macam kene 'ANXIETY ATTACK' laa jugak.
tidur x lena, makan x selera, mandi x basah, berpeluh2 tanpe sebab.
badan kejap sejuk mase takut,
mase berkobar2 panas macam dalam sauna!
tapi..
pengalaman dan kenangan yg saye dapat atas peluang yang saye ambik ni..
Alhamdulillah...
best!!!
mase tu la nak tengok budak2 kerek dan bajet bagus turun bas di UIAM,
bawak kamus besar2, muke cket punye baekkkkkk+pandai+smart
saye melihat diri saye yang terpakse meminjam blazer dan coat pengawas (sbb sye bukan pengawas!), dan saye berase hine.....
Debate tournament uiam ni menjemput seluruh sekolah dari Malaysia ntuk turut serta...
gile ternganga melihat budak2 mckk yang hensem dan smart2 (hahahahah~) =p
budak2 st. xaviers yang berdating 24 jam dengan fail yang tebal seperti 25 buah kamus++..
tapi, ade jugak yang baek dan sangat peramah!
mereka mengubah persepsi saye dan membuktikan bahawe sebenarnye, budak2 boarding school bukannye sombong.. =)
agak cemburu jugak laa melihat bdak2 asrama, mereka ade satu sorrority yang tak ade pade budak2 sekolah biase...
lagi satu, ade teori yang mengatekan, budak sekolah asrama, semuanya sure pandai2 dan hebat2 belaka...
betul ke???
ntah laa...... heheh..
saye tak kisah. =)
tapi saye maseh x puas hati kerane setiap kali kami kalah kat pusingan akhir,
semuanya kalah pade all-boys school.
mengape?????
why??????????????
why????????
(err.. saye bukan feminist. tapi saye maseh tertanye2 mengape??)
kalah kepade EC. (english college)
kalah kepade mckk....
argh.. *berase hampa*
tapi, xpe la! tu semua x penting.
yang penting, ape yg saye dapat.
kan fatin? kan atikah? hihi...
pendek kate,(ni dah kire panjang kate daaa...)
hidup saye sebagai seorang yang berumur 18 tahun++,
x la semenarik dan adventurous mane,
tapi,
cukup la ntuk setakat ni..
esok2 pulak ye??
kalaw umur saye masih panjang,
saye akan cuba sedaya upaya ntuk mengambil semua 'golden' opportunity yang diberikan kepada saye.
~sekian~
maap, panjang! syok pulak terkenang zaman dulu2...
post ni bukan berniat nak berlagak atau menunjuk2.. cume mengenangkan zaman2 kegemilangan waktu dulu2 je.. hihi~ =p

Friday, February 6, 2009

untuk indera tua~




ini pengisytiharan ulang tahun kepada


yang berhormat







putera indera kayangan






yang berhormat,


izinkan saya mengucapkan tahniah kepade yang berhormat


kerana dengan jayanya telah mencapai usia tua


iaitu 19000 tahun (2 significant figures)






semoga yang berhormat mencapai usia yang lebih panjang


dan mengisinya dengan kebaikan


serta manfaat


:)


dan dengan harapan


yang berhormat akan mencapai cita2 mulia yang berhormat


untuk berjaya dalam hidup di dunia dan di akhirat... amin~


*tapi semoga segala cita2 yang berkaitan dengan poligami tidak tercapai.


=p








sekapur sirih:




indera telah dilahirkan pada 6/2/1990


di............. (maklumat tidak diberikan)


beliau telah berhijrah ke no14, BU6


walaupun sebenarnya berasal dari RENGIT


sungguhpun di usia tua,


beliau masih lagi tekun menyambung pelajarannya


beliau mengambil aliran 'Arts and Humanities'


di KBU International College






beliau merupakan seorang yang peramah,


baik hati (serta jantung, ginjal dan juge paru2)


dan juga slumberrrr....


beliau tidak poyo, walaupun beliau kadang2


gedik dan perasan macho.hahaha...




sungguhpun begitu,
beliau tidak pernah kedekut dan sentiase membantu rakan2nya.


beliau juge seorang pendengar yang setia kepade masalah2


yang dilemparkan ke lubang telinganye.




semoga beliau mengekalkan sikap beliau yang positif,


dan memperbaiki ape2 yang kekurangan.



~sekian~





p/s: indera2, ingat x mase ko tolong carikkan kunci beskal aku yang hilang mase ramadhan tahun lepas? =)